„Fasolka”, która rośnie na drzewie czyli tropikalny owoc egzotyczny: tamaryndowiec, znany też jako tamarynd. Pod twardą i suchą skorupką skrywa się miąższ o charakterystycznym kolorze, konsystencji i smaku: słodko-kwaśnym, intensywnym, otaczający niewielką, czarną i wyjątkowo twardą pestkę.
Zobacz też: Jak wyglądają i smakują inne owoce egzotyczne
Drewno pochodzące z drzew tamaryndowca indyjskiego jest wykorzystywane w przemyśle meblarskim, gdzie ceni się je ze względu na piękny kolor i wysoką trwałość. To popularny owoc i częsty składnik potraw kuchni indyjskiej oraz południowo-wschodnioazjatyckiej, wykorzystywany zarówno na świeżo jak i w formie suszonej. Również podczas podróży po Kubie miałam okazję spróbować, jak smakuje przygotowany z niego sok.
Jest to owoc słodko-kwaśny w smaku, o charakterystycznym zapachu miąższu.
Można zakupić strączki na targach, a w sklepach dostępne są gotowe pasty, sosy, proszki, a nawet soki.
Tamaryndowiec – jak smakuje i czemu warto go jeść – film wideo
Obejrzyj bezpośrednio na moim kanale na YouTube
Tamaryndowiec – jak wybrać
Świeże strączki dostępne są w sprzedaży od późnej wiosny do wczesnego lata. Warto wybierać te nieuszkodzone, bez śladów pleśni czy ciemniejszych, miękkich plam i pęknięć. Po przetworzeniu jest też oferowany jako pakowana w nieduże bloczki pasta, koncentrat, kulki czy proszek.
Tamaryndowiec – przechowywanie, przygotowanie i zastosowanie w kuchni
Po zakupie zarówno strączki, jak i przetworzone owoce można przez kilka miesięcy przechowywać w lodówce.
Bardzo często miąższ namacza się w ciepłej wodzie przez ok. 10 minut, następnie miesza w celu rozcieńczenia. Zmiksowany z daktylami, kardamonem, nasionami kolendry, goździkami i miodem, smakuje wyśmienicie jako korzenny, aromatyczny napój.
W kuchni indyjskiej i południowo-wschodnioazjatyckiej tamaryndowiec wykorzystuje się jako składnik sosów chutney, curry oraz dań warzywnych, ryżowych i z soczewicy. Można dodawać miąższ do marynat do mięs i ryb i doprawiać nim aromatyczne zupy.
Tamaryndowiec jest znany jako zagęszczacz do sosów i przetworów z owoców, składnik słodyczy, np. cukierków z tamaryndowca, wytrawnych sosów oraz słodkich deserów. W sproszkowanej formie wykorzystuje się go jako nadającą charakterystycznego posmaku przyprawę. Podobnie jak sok z cytryny, działa konserwująco i poprawia zachować czerwony i pomarańczowy kolor przetworów oraz ich dobry smak.
Tamaryndowiec – skład i dobroczynne działanie
Bogaty w błonnik, żelazo, miedź i inne minerały: potas, cynk, selen, wapń i magnez. Dzięki błonnikowi usprawnia pracę jelit. Żelazo jest odpowiedzialne za produkcję hemoglobiny odpowiedzialej za transport tlenu przez krew w organizmie. Minerały czyli niezbędne pierwiastki śladowe odpowiadają m. in. za pracę układu mięśniowego czy nerwowego oraz gospodarkę wodną organizmu. Tamaryndowiec zawiera też przeciwutleniacz: kwas winowy, który wspiera organizm w walce z wolnymi rodnikami.
Owoce tamaryndowca to także bogate źródło witamin z grupy B odpowiedzialnych za prawidłowe funkcjonowanie organizmu, witaminy A potrzebnej dla pięknej skóry i dobrego wzroku oraz kwasu foliowego. Zawierają też witaminę C niezbędną dla utrzymania prawidłowego poziomu odporności organizmu na wirusy i infekcje.
W medycynie ludowej wykorzystuje się ten nietypowy owoc w walce z zaparciami, problemami trawiennymi oraz innymi dolegliwościami gastrycznymi. Ma też zastosowanie w produkcji niektórych farmaceutyków.
Tamaryndowiec – dieta
Tamaryndowiec to owoc o niskim indeksie glikemicznym IG=23, jednocześnie bardzo kaloryczny, bo w 100 g znajduje się aż 239 kcal.
