Teneryfa samochodem w 7 dni

To był długo odkładany wyjazd, bo przez niemal pół roku nie potrafiliśmy wygospodarować wspólnie całego tygodnia na podróż. Wróciliśmy z Gambii, rzuciliśmy się w wir pracy i nagle okazało się, że kończy się wiosna, a jeden ze ślubnych klientów Mariusza odwołuje swoje wesele. Wolny weekend i kilka dni w jego okolicy. Zapadła decyzja: to będzie Teneryfa samochodem w 7 dni.

Zobacz też: Więcej relacji z naszej podróży na Teneryfę

Mariusz zajął się planowaniem wyjazdu i sprawdzaniem, co warto zobaczyć na Teneryfie, ja miałam powtórzyć zapomniany od czasu wyjazdu na Kubę hiszpański i… nie zdążyłam. Przed wylotem zarezerwowaliśmy samochód w wypożyczalni Cicar, którą polecamy jako sprawdzoną i bezproblemową oraz niedrogą. Opłaciliśmy z góry nocleg w schronisku przy szczycie wulkanu El Teide oraz zamówiliśmy pokój przez Airbnb na pierwszą noc po przylocie.

Nie przepadamy za turystycznymi miasteczkami pełnymi hoteli. Nie jeździmy do wesołych miasteczek i nudzą nas muzea, po sklepach i straganach chodzimy możliwie najkrócej. Lubimy przemieszczać się z miejsca na miejsce i patrzeć, jak przed oczami zmienia się nam krajobraz. I do takiej podróży po Teneryfie zachęcamy!

Teneryfa samochodem w 7 dni – film wideo

Obejrzyj bezpośrednio na moim kanale na YouTube

Teneryfa samochodem w 7 dni

Dzień 1

Dojechaliśmy do Costa del Silencio, gdzie przywitała nas Noemi: Włoszka, która przyjechała na Teneryfę i użycza gościom swoich dwóch pokoi w apartamencie mieszczącym się w kompleksie Alondras Park. Noemi zna podstawy angielskiego, rozumie sporo po hiszpańsku, a jeśli ktoś chce odświeżyć swój włoski, chętnie pomoże ;). Przygotowała dla nas pyszny biszkopt i doradziła, co warto zwiedzić w okolicy oraz gdzie wstąpić, jeżdżąc po Teneryfie.

Pierwsze wrażenia z Teneryfy to piękne widoki na każdym kroku i zaskakująco różnorodna roślinność, spokojni i kulturalni kierowcy oraz mili i pomocni mieszkańcy wyspy.

Pospacerowaliśmy po okolicy wzdłuż skalistej plaży, zjedliśmy kolację, kupiliśmy hiszpańską kartę SIM do telefonu w małym sklepiku w Las Galletas i zaplanowaliśmy trasę na kolejny dzień.

W restauracji hotelowej zjedliśmy bardzo smaczną i niedrogą kolację. Jeśli będziecie w Alondras Park, warto tu wstąpić i zamówić zestaw obiadowy: poza godzinami szczytu kosztuje jedynie 9 EUR za osobę i składa się ze startera, głównego dania i deseru. Można też zamawiać pojedyncze potrawy z karty i napoje.

Zachód słońca obejrzeliśmy w El Medano, miejscowości znanej ze świetnych warunków do uprawiania sportów wodnych. Wieją tutaj sprzyjające surferom, windsurferom i kitesurferom wiatry. My podziwialiśmy Czerwoną Górę (Montana Roja) skąpaną w promieniach zachodzącego słońca.

Dzień 2

Wyruszyliśmy w drogę naszym Fiatem Punto (rezerwowaliśmy trzydrzwiowego Forda w najtańszej opcji, a poszczęściło nam się i otrzymaliśmy lepsze auto, które, jak się później przekonaliśmy, bez problemu podjeżdżało pod wszystkie najwyższe wzniesienia).

Po drodze kupiliśmy śniadanie oraz duży zapas wody i w pięknych okolicznościach przyrody zjedliśmy posiłek przy jednej z bocznych dróg wiodących wzdłuż wybrzeża.

Autostrady na Teneryfie są bezpłatne, ale warto wybrać się w podróż bocznymi „zawijasami” i cieszyć oko widokami na góry, ocean i urokliwą architekturę, która nieco różni się w zależności od części wyspy, pomimo tego, że to tylko kilkadziesiąt kilometrów szerokości i długości lądu.

Z Costa del Silencio pojechaliśmy do stolicy, Santa Cruz de Tenerife. Przemknęliśmy tylko przez miasto bez zatrzymywania i ominęliśmy San Cristóbal de La Laguna, czego trochę żałujemy, bo później nie zdążyliśmy tu wrócić pod koniec naszego pobytu.

Czytaliśmy o piramidach w Güímar, ale zagapiliśmy się i przejechaliśmy zjazd. Mariusz twierdził, że to na pewno te trzy górki w tle. Po kilku dniach doczytaliśmy, że jednak nie ;).

Przejechaliśmy trasą przez Góry Anaga aż do miejscowości Taganana, a potem odbiliśmy w boczne, kręte i strome drogi górskie do malutkiej miejscowości Benijo.

W Benijo znajduje się słynna plaża z ciemnym piaskiem i charakterystycznie ułożonymi skałami. Można podziwiać ją z góry, siedząc na tarasie widokowym jednej z kilku restauracji lub zostawić auto na parkingu i zejść skalistymi stopniami na dół, żeby podziwiać skalne kształty w promieniach zachodzącego słońca.

Zaparkowaliśmy samochód na szerokim poboczu przy drodze wiodącej do położonych wysoko w górach wiosek, rozłożyliśmy fotele, owinęliśmy się śpiworami, bo noce na Teneryfie są dość chłodne i zasnęliśmy.

Dzień 3

Prysznic o poranku w miejscowości Bajamar, a potem kąpiel w jednym z wielu naturalnych basenów znajdujących się na wyspie. Niesamowity widok, kiedy o skały rozbijają się ogromne fale!

Przemknęliśmy przez północ w deszczowej pogodzie, przejeżdżając przez liściaste, mgliste lasy, omijając Puerto de la Cruz, popularną i pełną hoteli miejscowość turystyczną i kierując się do Icod de los Vinos, miejscowość o uliczkach stromych bardziej niż w San Francisco i mnóstwie winnic, których przedstawiciele na każdym kroku zachęcają do wizyty i degustacji, znanej też z najstarszego drzewa na wyspie.

W czasie jazdy urzekł nas widok na Garachico. Postanowiliśmy wstąpić i pospacerować po wąskich uliczkach. To pierwsza miejscowość na Teneryfie, w której tak ciężko o miejsce parkingowe. Do tutejszych basenów przyjeżdża mnóstwo turystów!

W Garachico zjedliśmy kolację: zamówiliśmy menu dnia z kanaryjską zupą rybną, która, jak się okazało, skończyła się tuż przed naszą wizytą. Zastąpił ją cytrynowy rosół, bardzo ładnie pachnący, z dodatkiem makaronu. Na Teneryfie ryby jada się z grilla lub smażone i bardzo często można trafić na wersje okraszone tłustym sosem. Choć najpopularniejszym dodatkiem do potraw jest białe pieczywo lub ziemniaki w mundurkach, turystom często serwuje się frytki.

Dojechaliśmy do zachodniego wybrzeża i bocznymi, niezwykle krętymi i malowniczymi drogami ruszyliśmy w dół, w kierunku miejscowości Masca, nad którą rozpościera się piękny widok. Zdecydowaliśmy się znów przenocować na szerokim poboczu, w aucie, oglądając przed snem ognisty zachód słońca i czekając na wschód, kiedy szczyty gór będą spowite chmurami.

Dzień 4

Masca to urocza wioska położona wśród skał. Warto przespacerować się po kamienistej uliczce, a w południe lub wieczorem zajrzeć do jednej z kilku małych restauracyjek. Zapach kwitnącego czosnku i kwiatów, bzyczenie trzmieli i… cudowny spokój. Zorientowaliśmy się, że w trakcie spaceru mówimy do siebie szeptem. Na Facebooku polecaliście nam wycieczkę wąwozem w kierunku oceanu. Nie zdążyliśmy ze względu na projekt fotograficzny Mariusza, ale jeśli ktoś przespacerował się tą trasą, niech koniecznie da znać, jakie były wrażenia :).

Okazało się, że z auta wyszliśmy w skarpetach i sandałach, nie chcąc tracić czasu na poszukiwanie cieplejszych butów, bo poranki w górach, podobnie jak noce i wieczory, są na Teneryfie wilgotne i chłodne.

Los Gigantes najlepiej obserwować o poranku lub wieczorem, ale wtedy warto wybrać się w rejs statkiem i obejrzeć skały oświetlone przez zachodzące słońce. Podobno można tu wypatrzeć delfiny. My usiedliśmy na tarasie widokowym przydrożnej restauracji.

Większą część dnia spędziliśmy na plaży Alcala: czarne kamyki niemiłosiernie parzą tu w stopy, więc nie zapomnijcie o klapkach!

Zobacz też

Fuerteventura samochodem w 5 dni – polecamy ładne miejsca

Padliśmy ofiarą oszustwa na Airbnb (właścicielka zaakceptowała naszą rezerwację, a potem nie było z nią żadnego kontaktu) i nasz nocleg w Alcala nie doszedł do skutku (na szczęście rozpatrzono pozytywnie naszą reklamację i zwrócono koszty). Chcieliśmy odpocząć przed kolejnym dniem, kiedy czekała nas wspinaczka na wulkan. Mieliśmy za sobą dwie noce spędzone w aucie. Zjechaliśmy samochodem pod sam ocean, dookoła nas stało mnóstwo kamperów. Wypiliśmy wino, wpatrując się w fale i unoszące się nad nimi chmury, a potem usnęliśmy, wsłuchując się w szum wody.

Dzień 5

Nie do końca dobrym posunięciem mógł okazać się start trasy na wulkan z wysokości poziomu oceanu, ale czekała nas piesza wędrówka, a wcześniej sporo przerw na podziwianie widoków w trakcie podjazdu pod El Teide. Koniecznie przeznaczcie sobie przynajmniej pół dnia na samą podróż autem po krętych drogach i obowiązkowy punkt widokowy na prostej drodze wiodącej w kierunku skał.

Zostawiliśmy samochód na parkingu, zabezpieczyliśmy jedzenie w szczelnie zamkniętych torbach i walizce, zabraliśmy możliwie lekki zapas prowiantu (żadnych słoików i puszek) oraz sporo wody i rozpoczęliśmy wspinaczkę na El Teide.

Widoki są niesamowite, roślinność i jej zapach cudownie zaskakuje, a krajobraz, przy dobrej widoczności… sami zobaczcie!

Piesza trasa na wulkan w 2/3 składa się z dość łatwego podejścia. Ostatnia część, wiodąca do schroniska Altavista, nie jest może wyjątkowo ciężka do przejścia, ale różnica wysokości zaczyna o sobie dawać znać i co kilka kroków nadchodzi zadyszka i konieczność odpoczynku na wyrównanie oddechu. Po 3,5-5 godzinach, w zależności od tempa i kondycji, można dotrzeć do schroniska.

Nie wybraliśmy się na zachód słońca. Zregenerowaliśmy siły, umyliśmy się (brak pryszniców, tylko toalety i umywalki) położyliśmy się spać (piętrowe łóżka i wieloosobowe pokoje), a o 3 w nocy, ubrani tak ciepło jak na jesienną wyprawę w Tatry, ruszyliśmy w kierunku szczytu, obserwując pięknie ugwieżdżone niebo, a potem czekaliśmy na szczycie na wschód słońca. Warto!

Mieliśmy w planie nocleg w okolicach Adeje. Chcieliśmy zarezerwować coś na ostatnią chwilę. We wszystkich, dotychczas regularnie ładowanych sprzętach, zabrakło nam baterii ;). Zamiast siedzieć w restauracji i czekać, aż się naładują, objechaliśmy wszystkie okoliczne trasy widokowe. Znów spaliśmy w samochodzie, wracając w to samo miejsce, w którym nocowaliśmy przed wyprawą na wulkan. Po raz kolejny zaparkowaliśmy wśród kamperów i znów pożyczaliśmy korkociąg od tych samych sąsiadów :).

Dzień 6

Ostatni dzień przeznaczyliśmy na odpoczynek. Byliśmy umówieni z Noemi na powrót do Alondras i zawitaliśmy z samego rana, zostawiając wszystkie rzeczy w pokoju, biorąc prysznic i pędząc na basen. Wylegiwaliśmy się pod parasolem, piliśmy drinki i ładowaliśmy akumulatory na powrót do Polski.

Ostatni dzień urlopu czyli drink, basen i palmy, których nie widać ;). Fot. @oderwany #tenerife #holidays #wakacje #travel #podróże

Zdjęcie zamieszczone przez użytkownika DOROTA.iN (@dorotakaminska) 8 Cze, 2016 o 10:36 PDT

Wieczorem, w towarzystwie butelki białego wina, zjedliśmy długo wyczekiwaną, najlepszą na świecie paellę z rybą i owocami morza.

Dzień 7

Kierunek: lotnisko, zwrot samochodu i odbiór kaucji za paliwo. Ostatnie zakupy na duty free: kupiliśmy whisky i rum oraz drobne upominki i wypoczęci opuściliśmy Teneryfę. Było ekstra!

Teneryfa samochodem w 7 dni – mapa podróży

A może ktoś z Was był już na Teneryfie i może podzielić się swoimi wrażeniami? Co najbardziej Wam się podobało? Dla mnie największą atrakcją i przygodą zdecydowanie był wulkan, a dech w piersiach zapierały wszystkie górskie widoki!